köşe yazıları ve sektörel yorumları
Nisan 27, 2020
KÜREĞE BAŞLADIĞIM GÜNLER
Yalının rıhtımında babamla beraber
On beş yaşında olduğum sene, bir sonbahar akşamüstü babam beni Kuruçeşmedeki Galatasaray Adasına götürdü. Orada kürekçilerin olduğu kayıkhanenin önünde Emin Hoca ile tanıştım. Evimiz adanın hemen karşı kıyısında deniz kıyısındaydı, ben sandalla zaten adanın etrafında dolaşır, Ortaköy tarafındaki büyük şamandıralara sandalı bağlayıp İzmarit yakalardım.
Nisan 18, 2020
10 olimpiyatlık dizinin ikinci videosu 1984 Los Angeles Olimpiyatı
Nisan 16, 2020
Senelerce Amatör bir spor branşının içinde aktif sporcu, takım kaptanı, antrenör ve yönetici olarak çalışan biri olarak bu başlık bana tamamen ters geliyor.
Spor, para için yapıldığı vakit benim içimden onun spor olmadığı şeklinde bir algı oluşuyor. Bu olsa olsa üzerinde bahis oynanan, reklam alınan, pazarlaması yapılan bir Yarışma Programı veya Show Organizasyonu olarak tanımlanabilir.
Nisan 6, 2020
Rumeli Feneri Balıkçı barınağı inşaatında yıllarım geçti, çok güzel ve zevkli bir çalışmaydı. Yaşanan birçok anı arasında biri var ki her hatırladığımda beni güldürür.
Nisan 2, 2020
BİR KÜREKÇİNİN ANILARI Yorum bırakın
Frankfurt’ta 15-16 yaş gurubundaki yıldız dört tek sporcularından biri Pazar sabahı antrenmana saat on birden önce gelemeyeceğini söylüyordu. Ailesiyle kiliseye gitmesi gerekiyormuş. Arkadaşları hafif alaycı bir tavır takınmışlardı ama ben derhal anlayış gösterip izin verince hadise büyümeden halledildi. Daha sonra öğrendim ki ekipteki diğer bir sporcu da meğer kiliseye gidiyormuş ama alay konusu olmamak için sesini çıkartamıyormuş. İlerleyen günlerde bu çocuklar beni kendi inançlarım konusunda sıkı sıkı sorguya çektiler. Bu konudaki hoşgörü ve anlayışımı görünce çok rahat ettiler. Onlara bizim usulde sınırsız “hoşgörü” ile onların anladığı sınırlı “tolerans” arasındaki farkı anlattım. Öğrendiklerini ailelerine de anlattılar.
Celal Gürsoy 